Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression manda among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries


- Number of definitions found: 25
- Distribution by dictionaries: Rodríguez (1854c) (1), Aguirre (1858) (1), Rodríguez (1863) (1), Cuveiro (1876) (1), Valladares (1884) (2), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (1), Carré (1933) (1), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (2), AO (1954) (1), Eladio (1958-1961) (2), Franco (1972) (3), AO (1977) (1), Rivas (1978) (1), Carré (1979) (2), CGarcía (1985) (3)

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
manda

Manada ó puñado ó lo que se puede coger de una vez con la mano. (vide manchea).

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
manda ne

Herencia por testamento.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Manda

V. manchea.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
MANDA

Manchea.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
MANDA

V. MANCHEA

________

com. Donacion, ó legado, en testamento.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
MANDA sf.

Manada, puñado. Legado.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
mandas. f.

Donación o legado en testamento.

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
manda s. f.

Donación o legado en testamento.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
mandas. f.

Donación testamentaria.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
manda s. f.

Donación o legado en testamento.

________

Manojo. Véase Fascullo y monza.

Aníbal Otero Álvarez (1954): Hipótesis etimológicas referentes al gallego-portugés, CEG XVII, pp. 273-292
manda

Canal secundario para riego. Quintáns. DEL LAT. "MANDRA". (HE04)

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
MANDA s. f.

Oferta que hace uno a otro de donarle una cosa.

________

Donación o legado hecho por testamento.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
manda s. f.

Donación o legado en testamento.

________

Manojo.

________

fascullo, monza*. [*No orixinal "manza"].

Aníbal Otero Álvarez (1977): Vocabulario de San Jorge de Piquín, Universidade de Santiago, 1977 (Verba anexo 7)
manda

v. vérqueda. (VSP)

Eligio Rivas Quintas (1978): Frampas, contribución al diccionario gallego, CEME, Salamanca
manda f

Divisiones en un sembrado o tierra que se va a sembrar, para poder regar mejor (Mosteiro). En Gondariño es el surco de distribución de agua, acepción que no viene en el dicc. Cf. amada, mada. (FrampasI)

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Manda s. f.

Donación o legado en testamento.

________

Manojo. Véase Fascullo y monza.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
manda f.

1. (Cab. Com. Cod. Bur. Mra. Cal.) manda testamentaria;

________

2. (Lax.) banco de sardinas de día;

________

á manda (Com.) siembra a voleo.